Annunci
In uno dei suoi aforismi Andrzej Majewski scrive: “L’aforisma è come un invito per il the. L’autore mette l’essenza, il limone e lo zucchero, ma tocca al lettore versare l’acqua” (“Aforyzm jest jak zaproszenie na herbatę. Autor daje esencję, cytrynę i cukier, ale to czytelnik dolewa wodę”). Purtroppo l’incontro tra lo scrittore di aforismi e il lettore per prendere un the insieme sta diventando sempre più una rarità (almeno qui in Italia). Lo scrittore di aforismi è poco conosciuto e non riesce a far apprezzare appieno le virtù delle sue “essenze”, mentre il lettore ha quasi sempre la testa rivolta verso “infusi” più alla moda come il romanzo (thriller, giallo) o la saggistica (il reportage, l’autobiografia, etc). In questi ultimi casi più che di infusi, parlerei di fast-food visto che questi libri si consumano velocemente e cadono subito nell’oblio.
In questo mio the pomeridiano per i pochi lettori del mio blog, vorrei presentare Andrzej Majewski che tra gli aforisti polacchi dell’ultima generazione (quelli nati dopo gli anni 60) è sicuramente uno dei più conosciuti.
Andrzej Majewski nasce nel 1966 a Wroclaw, in Polonia. E’ aforista, fotografo, giornalista economico ed anche regista. Come aforista ha pubblicato “Aforyzmy i sentencje, które potrząsną światem, albo i nie” (1999), “Aforyzmy czyli za przeproszeniem Magnum in Parvo” (2000) e infine “Aforyzmy na wszystkie okazje” (2007). E’ vincitore del Premio aforistico H. Steinhausa (1995) ed è stato menzionato anche nel Premio S. J. Lec (2000). I suoi aforismi sono stati pubblicati in molte antologie polacche e sono stati tradotti in diverse lingue tra cui il tedesco, inglese, rumeno, ceco, coreano, ebraico (ma purtroppo non in italiano!).
Majewski ha anche scritto racconti in rima e fiabe per bambini, ed è autore di importanti album fotografici (in Italia un felice esempio di connubio tra fotografia ed aforisma è Donato Di Poce). Tra le opere fotografiche di Andrzej Majewski ricordiamo “Taniec Słońca w Deszczu“(2000), “Du und Ich – Ty i ja” (2004) ed “Efemeryczność Wieczności“. Per le sue fotografie è stato anche premiato al Concorso Internazionale di Fotografia in Corea nel 2007. Autore di numerosi articoli di economia e società, Andrzej Majewski è anche Presidente della Fondazione Sapere Aude ed assistente sociale ed organizzatore di numerosi eventi e concorsi per giovani.
Un aforisma sull’aforisma definisce perfettamente la scrittura di Andrzej Majewski: “L’aforisma è una constatazione ovvia che non era ancora venuta in mente a nessuno” (“Aforyzm to takie oczywiste stwierdzenie, na które nikt wcześniej nie wpadł”)
Pubblico per la prima volta in lingua italiana una selezione di aforismi di Andrzej Majewski. Ringrazio Tomasz Skocki (dottorando di ricerca in letteratura italiana presso l’Università di Varsavia dove è anche lettore di lingua italiana) per avermi aiutato nella traduzione di alcuni aforismi :
**
Andrzej Majewski, aforismi scelti
L’uomo si comporta come un virus; quando ha il controllo di un nuovo ambiente, lo replica e poi lo distrugge.
Un uomo può uccidere anche con una penna, se l’esecuzione viene fatta da un ufficiale giudiziario.
Il bene è difficile, Dio ci ha dato i Dieci Comandamenti, mentre Satana soltanto uno: fai quello che vuoi.
Ancora più volatili dei castelli di carte, sono le case costruite con le carte di credito.
La società odierna è sempre più computerrorizzata.
Se volete vivere dopo la morte – diventate un artista, se volete vivere la vita – diventate un banchiere.
La vecchiaia è misericordiosa: prima di togliere la vita, toglie la voglia di vivere.
I giovani sono incredibilmente conformisti nella loro ribellione.
A volte il cacciatore diventa oggetto del gioco, soprattutto quando il vento soffia in direzione contraria.
Gli atei hanno la più grande fede: credono che Dio non esiste.
Non fu Colombo a scoprire l’America per primo, ma fu il primo a depositare il marchio.
Lo schiavo sogna la libertà, un uomo libero la ricchezza, un uomo ricco il potere, il sovrano la libertà.
Nell’uomo vivono Dio e Satana, l’uomo stesso fa solo la parte dell’usciere.
Una donna è come un ciglio. Ti finisce nell’occhio non si sa bene come. Ben presto causa dolore, e quando cerchi di liberartene anneghi in un mare di lacrime.
Inizio e fine di ogni rivoluzione sono la povertà, il sangue e le lacrime.
La politica è spaccare il capello in quattro a qualcuno che è calvo.
La politica è una grande arte. Riesce a convincere le persone che devono pagare per quello che è stato loro rubato.
Nei paesi civili le persone non hanno bisogno di combattere in guerra, dei loro istinti più bassi risponde con successo la Televisione.
Nella vita è come su un’altalena: una volta sei in cima, una volta sul fondo, ma sei sempre sul dondolo.
Subito dopo che l’uomo fu creato da Dio a sua immagine e somiglianza, Satana gli diede uno specchio deformante.
La vita è un’occupazione molto pericolosa. La mortalità raggiunge il cento per cento.
La vita è l’unico gioco in cui, a prescindere dalla strategia scelta, il risultato è noto in anticipo.
La vita è un dramma strano, dove la tragedia è mescolata con la farsa, gli attori scrivono la sceneggiatura, la coscienza è il suggeritore, e non si sa mai quando la botola si apre.
L’odio è come un’Idra, più gli tagli la testa, più si rafforza.
Il valore di un uomo fornisce una lista dei suoi amici, la popolarità – un elenco dei suoi nemici.
I classici ci hanno insegnato che la vera giustizia può essere solo in un regime comunista: solo in esso la povertà sarà divisa in parti uguali.
Nel totalitarismo è sempre colpa del sovrano, nelle democrazie – degli elettori.
La Fama è come una calamita, da un lato respinge gli amici, dall’altra attira nemici.
Il Poeta è un uomo che non sa cosa dire, ma sa come dirlo.
La maggior parte degli Artisti fanno i soldi dopo la morte.
La Televisione ha tutte le caratteristiche del farmaco: agisce sul sistema nervoso centrale, crea un’elevata dipendenza, necessita di dosi crescenti e, infine, disorganizza la tua vita.
Gli uomini più anziani tendono ad essere molto attraenti, se c’è l’argento nei capelli e l’oro in tasca.
Le donne sono belle di giorno, ma ancora più belle nel buio della notte.
L’alcool è il solo liquido che ha una qualità speciale – il suo flusso risale dal basso verso l’alto.
Noi siamo tutti colpevoli, il tempo è il nostro carnefice.
Quando il diavolo cammina per Wall Street nasconde le corna sotto una bombetta, per non farsi riconoscere batte per terra con un bastone d’argento invece che con gli zoccoli, e ha una coda di carte di credito.
La donna è come un fiume – meno è profonda e più uomini è in grado di far annegare.
Una donna appassisce se viene innaffiata con le lacrime.
Il pettegolezzo ha una straordinaria capacità di partenogenesi.
Ai tempi di Caligola per diventare senatore bisognava essere un cavallo. Adesso per diventare un deputato basta essere un asino.
Ogni governo è una società a irresponsabilità illimitata.
Le donne sono romantiche?! Scelgono quegli uomini che sanno toccarle nel profondo.
L’uomo è una creatura poligama: desidera allo stesso tempo Eva e Vittoria.
Il progresso della civiltà è caratterizzato dal fatto che i predatori vivono sempre meno nella savana, e sempre più nelle città.
Il più grande e geniale truffatore di tutti i tempi è stato l’inventore della democrazia.
La Storia per una donna – vi dirà la verità riguardo alle date, ma mai: chi e cosa, come e perché
L’uomo libero ha solo un oppressore. Se stesso.
Da sempre quelli che hanno versato il loro sangue, hanno voluto guardare il mondo attraverso degli occhiali rosa.
Il totalitarismo è facile da creare, perché si basa sulla stupidità. Fortunatamente, è facile da confutare per la stessa ragione.
I politici sono lupi travestiti da agnelli – possono piangere, e mordere al tempo stesso.
Il denaro apre ogni pugno.
Non può essere il fabbro del proprio destino, chi è tra l’incudine e il martello.
Non è il denaro che governa il mondo. Il mondo è governato dal credito!
L’ironia è la saggezza di indossare un cappello da giullare.
Gli elettori sono molto incoerenti. Prima scelgono il bugiardo più talentuoso, e dopo le elezioni gli danno la colpa perché fa quello che sa fare meglio.
Non è una vergogna smettere di cantare all’unisono quando tutto il coro stona.
La natura sa quello che fa. Da vecchi si diventa rimbambiti per trovare un linguaggio comune con i nipoti.
I personaggi più sbandierati vanno dove tira il vento.
**
Człowiek zachowuje się jak wirus; gdy opanuje nowe środowisko, replikuje się, a potem je niszczy.
Człowieka można zabić nawet długopisem, jeśli egzekucji dokonuje komornik.
Dobro jest trudne, Bóg dał dziesięć przykazań, gdy szatan tylko jedno: rób co chcesz.
Współczesna cywilizacja jest bardzo skomputerroryzowana.
Jeszcze bardziej nietrwałe od domków z kart, są domki z kart kredytowych.
Jeżeli chcesz żyć po śmierci – zostań artystą, jeśli chcesz żyć za życia – zostań bankierem..
Starość jest litościwa: zanim zabierze życie, odbiera chęć do życia.
Kiedyś ludzie uczyli się jak przeżyć, teraz muszą nauczyć się jak żyć.
Młodzi ludzie są zadziwiająco konformistyczni w swoim buncie.
Myśliwy czasem staje się zwierzyną, zwłaszcza gdy powieje przeciwny wiatr.
Największą wiarę mają ateiści: wierzą, że Boga nie ma.
Nie Kolumb pierwszy odkrył Amerykę, ale pierwszy ją opatentował.
Niewolnik marzy o wolności, człowiek wolny o bogactwie, bogacz o władzy, władca o wolności.
W człowieku mieszka i Bóg i szatan, on sam pełni tylko rolę odźwiernego.
Z kobietą jak z rzęsą. Wpada w oko nie wiadomo kiedy. Szybko sprawia ci ból, a gdy próbujesz się jej pozbyć, toniesz w morzu łez.
Początkiem i końcem każdej rewolucji są bieda, krew i łzy.
Polityka to dzielenie włosa na czworo u kogoś kto jest łysy.
Polityka to wielka sztuka. Trzeba ludzi przekonać, że muszą płacić za to, że się ich okrada
W cywilizowanych państwach ludzie nie muszą już prowadzić wojen, ich najniższe instynkty z powodzeniem zaspokaja telewizja.
W życiu jest jak na huśtawce: raz jesteś na górze, raz na dole, ale zawsze bujany
Zaraz potem jak Bóg stworzył człowieka na swój obraz i podobieństwo, szatan podarował mu krzywe zwierciadło..
Życie jest bardzo niebezpiecznym zajęciem. Śmiertelność sięga stu procent.
Życie jest jedyną grą, w której bez względu na wybraną strategię wynik jest z góry znany.
Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.
Nienawiść jest jak Hydra, im więcej głów ścinasz, tym bardziej ją wzmacniasz.
Wartości człowieka świadczy lista jego przyjaciół, o popularności – lista jego wrogów
Klasycy dobrze uczyli, że prawdziwie sprawiedliwy może być tylko ustrój komunistyczny: tylko biedę da się podzielić równo.
W totalitaryzmach zawsze winni są władcy, w demokracjach – wyborcy.
Sława jak magnes: z jednej strony odpycha przyjaciół, z drugiej przyciąga wrogów.
Poetą zostaje człowiek, który nie wie, co chce powiedzieć, ale wie jak.
Artyści najlepiej zarabiają po śmierci.
Telewizja ma wszelkie cechy narkotyku: oddziałuje na centralny układ nerwowy, silnie uzależnia, wymaga coraz większych dawek i w końcu dezorganizuje ci zycie.
Starsi mężczyźni bywają bardzo atrakcyjni, gdy mają srebro we włosach i złoto w kieszeni.
Kobiety są piękne w blasku dnia, ale jeszcze piękniejsze w mroku nocy.
Kobiety to romantyczki?! Wybierają tych mężczyzn, którzy potrafią poruszyć je do głębi Alkohol jest jedyną cieczą, która posiada szczególną właściwość – płynie od dołu ku górze.
Wszyscy jesteśmy winni, czas jest katem.
Kiedy diabeł idzie Wall Street, rogi mu przykrywa czarny melonik, miast kopytami dla niepoznaki stuka srebrną laską, a ogon ma z kart kredytowych
Kobieta jest jak rzeka – im płytsza tym więcej mężczyzn potrafi utopić.
Kobieta więdnie jesli podlewana jest łzami.
Plotka ma wybitną zdolność do partenogenezy.
Za Kaliguli, aby zostać senatorem trzeba było być koniem. Teraz, aby być posłem wystarczy być osłem.
Każdy rząd to spółka z nieograniczoną nieodpowiedzialnością
Kobiety to romantyczki?! Wybierają tych mężczyzn, którzy potrafią poruszyć je do głębi.
Mężczyzna jest stworzeniem poligamicznym: pożąda równocześnie – Ewy i victorii.
Postęp cywilizacyjny charakteryzuje się tym, że coraz mniej jest drapieżników na sawannach, a coraz więcej w miastach.
Najgenialniejszym oszustem wszech czasów był wynalazca demokracji.
Historia inaczej niż kobieta – powie ci prawdę co do dat, ale nigdy: kto z kim, jak i dlaczego
Człowiek wolny ma tylko jednego ciemięzcę. Samego siebie.
Zawsze ci, którzy przelewali krew, chcieli patrzeć na świat przez różowe okulary.
Totalitaryzm łatwo jest stworzyć, gdyż buduje się go na idiotach. Na szczęście łatwo go też obalić z tego samego powodu.
Politycy to wilki w owczej skórze – potrafią i beczeć, i gryźć.
Pieniądz otwiera każdą pięść.
Nie jesteś kowalem własnego losu, będąc między młotem a kowadłem.
To nie pieniądz rządzi światem. Światem rządzi kredyt!
Ironia to mądrość ubrana w czapkę błazna.
Wyborcy są bardzo niekonsekwentni. Najpierw wybierają najzdolniejszego kłamcę, a po wyborach mają mu za złe, że robi to, co umie najlepiej.
Nie wstyd wyłamać się z unisono, gdy cały chór fałszuje.
Natura wie, co robi. Ludzie na starość dziecinnieją, by mogli znaleźć wspólny język z wnukami.
I sztandarowe postacie przyjmują kierunek z wiatrem
